seascape 004, 2015.

privé collectie, Amsterdam - Nederland.

klik op de titel om naar de afbeelding op de site te gaan

Als Gala bij mij slaapt zet ik tijdens het ontbijt en haar voorbereidingen voor het naar school gaan rustige klassieke muziek op. Niet lang geleden koos ik ‘Die Vier Letzte Lieder’ van Richard Strauss.

Herinneringen… na het overlijden van mijn vader ging ik eens per maand met mijn moeder uit eten, gevolgd door een film.

Zij koos het restaurant (ze las de kritieken van Johannes van Dam in ‘Het Parool’), ik koos de film.

Misschien heb ik er een combinatie van gemaakt. Dat geeft niet. Je herschept je herinneringen.

Een keer gingen we naar het pas geopende restaurant ‘De Oriënt Express’. Er kwam geen einde aan alle heerlijkheden geserveerd. De recepten van de gerechten kwamen van de keukens uit de steden waar de trein doorheen reed.

Ik had ‘Betty Blue’ uitgekozen, die in ‘De Movies’ draaide. Dat theater werd toen nog bestierd door Pieter Goedings. Het stond bekend om de gewaagde keuze van films, vaak van zeer hoge kwaliteit. En meestal niet gemaakt in Hollywood. Het interieur van het filmhuis was art deco als ode aan het Tushinsky theater. (klik op de titel om naar de trailor van de film te gaan).

We waren wat vroeg en dronken een koffie verkeerd. We waren in operbeste stemming.

En toen hoorden we ‘Die Vier Letzte Lieder’ voor het eerst…

Ik vroeg naar de titel en componist. Sindsdien is het een van mijn favoriete muziekstukken.

Die herinnering overviel me die ochtend. Ruim 30 jaar later.

Dank u, mam...

Luister naar

'Die Vier Letzte Lieder'

Richard Strauss

door op de titel te klikken.

Barcelona, 20 Februari, 2020.