Ik had er een nacht over geslapen en merkte dat de tekst over de kunsten en de dood niet goed eindigde… Niet met een fraai verscheiden, maar met een mooi bijna sterven. Goya heeft zijn ziekte overleefd en nog een tijdje geschilderd.

Een interessante vraag is of zijn ziekte hem beter in staat heeft gesteld de serie prachtige schilderijen voor zijn huis te maken…

Wat doet een bijna doodservaring met een kunstenaar? Draagt dat bij aan een beter weergeven van grote kunst? En is het raadzaam een toeschouwer een bijna doodservaring te laten meemaken om beter van deze werken te kunnen genieten? 

Of is inbeeldingskracht genoeg?

Ik denk aan een koper van werk van mij, die opmerkte dat ik waarschijnlijk tot de rijpheid in mijn kunst was gekomen door langs de rand te zijn gelopen. Kan zijn...

Ik denk ook aan Robert Hughes. Hij maakte de prachtige documentaire over de late Goya.

De dood kan de toeschouwer of de kunstenaar treffen, maar ook het kunstwerk.

Alles houdt op een gegeven moment op met bestaan, maar sommige kunstwerken hadden de eindigheid als thema.

zelf vernietigende machine van Tinguely.

Tinguely heeft jaren kunstwerken gebouwd die zichzelf vernietigden en pas nadat hij in dermate grote geldnood kwam, is hij zich gaan toeleggen op kunstmachines die het nog een tijdje volhielden. In ieder geval zo lang, dat hij er geld aan verdienen kon. Wie anders dan een Zwitser kan op het idee komen om zulke machines te bouwen…

niet zelf vernietigende machine van Tinguely.

Ik ben blij dat ik kunst maak en niet waarlijk steekhoudend over kunst hoef te filosoferen. Moet ik Duchamps dankbaar zijn, dat hij de kunst critici alle argumenten uit handen geslagen heeft met zijn omgekeerde urinoir? Leeft de kunst eigenlijk nog wel in de kritiek?

kunst volgens Duchamps.

Terug naar de toeschouwer en de dood door kunst. Zou het een leuk idee zijn om door Christo een kunstliefhebber vacuüm te laten inpakken? Dat kunstwerk zou dan werkelijk doden. Of een heel parlement? In deze verwarrende tijden is dat misschien niet eens zo slecht idee… Dat zou de kunsten weer op de barricades van de samenleving brengen!

ingepakt parlement, maar niet vacuum gezogen.

Ik eindig met te verwijzen naar de prachtige documentaire van Robert Hughes (1938 – 2012, kon hij niet wat langer zijn blijven leven?) over Goya. Klik op de afbeelding van de vechtende boeren en geniet. Slaap zacht.