AFTAKELING

Deze tekst kwam ik in een schetsboekje tegen en weet niet waarom hij me zo raakt. Er is iets onvermijdelijks aan.

'Vannacht droomde ik dat ik in Siena was. De stad was sprookjesachtig mooi. Middeleeuws met veel glas, vele verdiepingen hoog. Er waren prachtige doorkijkjes. Er werd druk gerestaureerd. Ik kwam twee studenten tegen die op zoek waren naar waar ze konden studeren.

Ik ging mijnend weegs en bedacht me dat ik toch echt een lange reis daar naar toe maken moest. Wat dat daar was, was me niet duidelijk, maar ik moest er absoluut heen.

Uiteindelijk kwam ik in een huis terecht. Er waren twee oudere dames. We raakten in gesprek. Ze vonden dat de schilderkunst de hoogste kunst was. Ik ontkende dit, voor mij was de muziek de hoogste kunst.

Toen ik dat wilde beargumenteren, zag ik vanuit mijn ooghoek dat de ene dame de andere een gekleurd papier gaf. Ik vermoedde dat het geld was en besloot het absoluut niet aan te nemen. Het bleek geen geld te zijn, althans, dat bleef in het midden.

Ik werd wakker met twinkelingen in mijn linker oog, die pas na een kwartier weggingen. Ik dacht droevig vloekend aan het overlijden van Anna.'

8 september 2015.