IK WILDE IETS LEUKS OF VEEL BETEKENEND SCHRIJVEN...

Ik wil iets leuks te schrijven, maar kom nergens op. Over kunst wens ik deze keer niet te schrijven. Wat de juiste kunst is, wie er allemaal dood moeten of in ieder geval nooit meer een kwast mogen vasthouden, waarom ik de enige ben die wereld redden kan, ach wat haalt het uit.

Zal ik me nog een bier inschenken? Ik wilde geen wijn drinken vanavond en daar houd ik me aan. Maar zo’n half leeg gevoel avond, daar heb ik echt geen zin in.

Ik heb vandaag niet geschilderd, dat is een gemis, anders had ik nu niet de lolbroek uit willen hangen. Dan had ik misschien, wijselijk, niets meer uitgehaald. En als ik werkelijk dacht iets moois te hebben gefabriceerd, had ik misschien een fles rode wijn gekocht om het te vieren om dan de volgende ochtend met een wat wazige kop te hebben geconstateerd, dat ik de hele godganse dag niets anders dan geknoeid had.

Ik kan natuurlijk de avond gebruiken om een knoop aan een overhemd te zetten, de was op te vouwen, maar daar voel ik me veel te lamlendig voor. Ook een spelletje patience is geen optie, saai...

Naar de katten kijken is een mogelijkheid. Ze zijn opgewonden vanwege de muziek van Queen die hard aanstaat.

Tja, het zou de ideale avond kunnen zijn om met een geliefde een ommetje te maken. Maar ik heb geen geliefde en ik denk dat als ik die bezat, ze er geen zin in zou hebben. Ik ben een niet erg verheffend gezelschap.

Het probleem kan er hem in zitten, dat de dag te snel in een impasse gekomen is. Ik heb een alleraardigste en zeer goed op hun Barcelonees verblijf voorbereid gezin door de stad geloodst en daarna een stevige, zelfs iets te stevige lunch genuttigd. Het is warm en dan moet je niet de winterkost van het dagmenu kiezen. Mijn strategie was dat ik dan vanavond niet meer hoefde te eten, maar ook dat is verkeerd uitgevallen. Gelukkig heb ik nog een prutje van eergisteren.

Het resultaat van die stevige maaltijd was, dat ik een siesta houden moest. Daarna heb ik, slim, een douche genomen, maar toch bleef ik nog wat te lummelig.

Ik heb vervolgens vrienden geholpen bij de aanschaf van eerste hulp verfdoos en een paar doeken, zodat ze creatief aan de slag kunnen. Maar toen was ook het enige nog mogelijke vruchtbare overblijfsel van de dag op.

En daar zit ik nu voor het beeldscherm en staar ik in het digitale niets.

Het gaat er in het leven om de juiste maat te vinden en te houden.

Dit heb ik eerder geschreven en nu op mijn desktop hervonden en gelezen. Het moet maar, ook al is het misschien een draak van een tekst. Het is per slot van rekening de dag van het woord in Catalonië, de dag van sint Joris en de draak...

Voor uitleg: https://nl.wikipedia.org/wiki/Diada_de_Sant_Jordi

Barcelona, 23 april, 2018.